یا مهدی..
آغاز امامت و
ولایــــــــــــــــــــــــــــــت
آقا صاحب الزمان
بر همه چشم انتظاران تبریک و تهنیت باد...

آغاز امامت و
ولایــــــــــــــــــــــــــــــت
آقا صاحب الزمان
بر همه چشم انتظاران تبریک و تهنیت باد...

نام: حسن بن علي.
كنيه: ابومحمد.
القاب: عسكرى، زكى، خالص، صامت، سراج، تقى و خاص
(به امام حسن عسكرى(ع)،
امام على النقى(ع) و امام محمد تقى(ع)، ابن الرضا نيز گفته مىشد.)
منصب: معصوم سيزدهم و امام يازدهم شيعيان.
تاريخ ولادت: هشتم ربيع الثانى سال 232هجرى.
همچنين چهارم و دهم ربيع الثانى نيز نقل شده است.
در مورد سال تولد ايشان نيز برخى گفتهاند كه 231 هجرى بوده است.
محل تولد: مدينه مشرفه، در سرزمين حجاز (عربستان سعودى كنونى).
نسب پدرى: ابوالحسن، على بن محمد بن على بن موسى بن جعفر بن محمد بن على بن حسين بن على بن ابىطالب(ع).
نام مادر: حُديث، كه او را جدّه مىگفتند.
برخى نام او را سليل و برخى ديگر، سوسن نقل كردهاند.
اين بانوى پاكيزه، كه در عصر خويش از بهترين زنان عالم بوده
و مفتخر به همسرى ذريه پيامبر اكرم(ص) است،
در ولايت خويش پادشاه زاده بود. امام هادى(ع) در شأن او فرمود:
سليل، دور از هر آفت، پليدى و آلودگى است.
مدت امامت: از زمان شهادت پدرش، حضرت امام هادى(ع)،
در سال 254 تا سال 260هجرى، نزديك به شش سال.
تاريخ و سبب شهادت: هشتم ربيع الاول سال 260 هجرى،
در سن 28 (يا 29) سالگى، به وسيله زهرى كه معتمد عباسى به آن حضرت خورانيد.
محلدفن: سامرا (درسرزمين عراقكنونى)، در جوار مرقد پدرش، امامهادى(ع).
همسر: نرجس (صيقل).
فرزند : ابوالقاسم، محمد بن حسن، صاحب الزمان(ع).
امام زمان(ع) تنها فرزند امام حسن عسكرى(ع) هستند.
امام عسكرى(ع) تولد و زندگىِ تنها فرزندش را بر بيگانگان پنهان نگه مىداشت
تا از سوى دشمنان اهلبيت(ع) و مزدوران خليفهآسيبى به وى نرسد.
اصحاب وياران:
1. احمد بن اسحاق اشعرى.
2. احمد بن محمد بن مطهر.
3. اسماعيل بن على نوبختى.
4. محمد بن صالح همدانى.
5. عثمان بن سعيد عمروى.
6. محمد بن عثمان عمروى.
7. حفص بن عمرو عمروى.
8. ابوهاشم، داود بن قاسم جعفرى.
9. احمد بن ابراهيم بن اسماعيل.
10. احمد بن ادريس قمى.
در برخى منابع، تعداد اصحاب و ياران امام حسن عسكرى(ع) بيش از صد نفر ذكر شده است.
زمامداران معاصر:
1. متوكل عباسى (232 - 247ق.).
2. منتصر عباسى (247 - 248ق.).
3. مستعين عباسى (248 - 252ق.).
4. معتز عباسى (252 - 255ق.).
5. مهتدى عباسى (255 - 256ق.).
6. معتمد عباسى (256 - 279ق.).
از ميان خلفاى مذكور، تنها منتصر عباسى، فرزند متوكل به امام هادى(ع)،
امامحسن عسكرى(ع) وعلويان و شيعيان آزارى نرساند و
در ايام خلافت كوتاه مدت خويش احسان و خدمات شايانى به آنان نمود
كه در مقايسه با ستمكارىها و تعديات ساير خلفاى عباسى ناچيز است.
منبع:اداره کل تبلیغات اسلامی سیستان بلوچستان
آقای مـــــــــــــــــــــــــــــــــــن
تسلیت ما را پذیــــــــــــــــــــرا باشــــــــ

اگر این سطح پراز آدمهاست
پس چرا مهدی زهرا تنهاست.....؟!
چـــون یوســـف گم گشته ما یوســـف زهـــراست
اللهـــــم عجـــــل لولیــــک الفــــرج
پاسخ : مقدس بودن قیام امام حسین (علیه السلام) به خاطر مقدس بودن اهداف قیام امام حسین (علیه السلام) است
. بنابراین باید ببینیم امام حسین برای چه قیام کرده است که آثار آن تا کنون باقی است و نام و یاد این قیام هم هنوز زنده مانده و برای ما مقدس است.
با توجه به این که امام حسین علیه السلام از همه چیز خود گذشت تا اسلام زنده بماند
و در صحبتهای خود در روز عاشورا به این امر اشاره کرد که من قیام کردم تا دین جدم را اصلاح کنم و
برای امر به معروف و نهی از منکر قیام کردم ،
، چرا که افرادی مانند معاویه نمی گذاشتند اسلام واقعی در جامعه پیاده شود.
پس تا اسلام باقی است، ارزش قیام امام حسین هم معلوم است و با درس گرفتن از امام حسین می توانیم همان راه را برویم.
باید توجه داشت که قیام امام حسین علیه السلام یک قیام معمولی نبوده
که بگوییم مربوط به چهارده قرن پیش بوده،
بلکه اگر اکنون نامی از اسلام هست به خاطر این قیام است.
و امامان ما بعد از امام حسین همواره یاد و خاطره ی این قیام و شهادت و اسارت و مصیبتهایی که بر خاندان پیامبر اکرم وارد شد را زنده می داشتند
و به امت مسلمان آموختند که باید آن را زنده بدارید.
زیرا همیشه و در همه ی جا همیشه حق و باطل روبروی هم قرار دارند
و ما با عبرت گرفتن از واقعه ی عاشورا، می دانیم که همیشه باید یاور حق باشیم
و زیر بار حرف زور ظالمان نرویم.
حتی ممکن است طرفداران حق نسبت به ظالمان و کافران کمتر باشد
اما یک مسلمان واقعی باید یار حق باشد
و از کثرت باطل نترسد و همه چیز خود را می دهد
ولی زیر بار ذلت نمی رود. چنانکه امام حسین فرمودند
کسی مثل من هرگز زیر بار ذلت کسی مثل یزید نمی رود،
یعنی
تا ابد حسینیان زیر بار ذلت یزیدیان نمی روند و این درسی است که اباعبدالله به ما داده و تا ابد باقی است.
قرآن کریم می فرماید
به شعائر و نشانه های الهی احترام بگذارید،
یکی از شعائر الهی ائمه ی اطهار هستند و
به همین دلیل نام و یاد امام حسین علیه السلام باید در همه ی زمینه ها حفظ شود
و نگذاریم فراموش شود
، از این جهت هم در مراسم سوگواری یاد آن حضرت و اهداف قیام ایشان را زنده نگه می داریم
و هم هرچیز که با ایشان مرتبط است
مانند اینکه قبر ایشان را زیارت می کنیم که در روایات امامان خیلی تأکید شد ه است.
هر جای دنیایی دلم اونجاست ،
من پشت کردم به همه دنیا تا رو به تو دست نیاز بر دارم ،
هر روز حسم تازه تر میشه غرق تو میشم
بلکه دریاشم ،
بیزارم از اینکه تمام عمر از روی عادت عاشقت باشم...

مینویسم...اگر روزی رفتم...شاید بماند برایتان آقا...
می نویسم...
می نویسم...
منتظرت خواهم ماند.......................

می ترسم اگر سر زده آید او را...
از هر که سراغ او گرفتم دیدم
در شهر کسی نمی شناسد او را
